HAS#2 Helbreath?
Wśród moich ziomków z dzieciństwa zawsze uchodziłem za tego który ma specyficzny gust do gier. Inni zachwycali się wspaniałymi widokami w Gothic 2, błyszczącymi samochodami w NFS Underground, a ja pisałem kolejne komendy w znalezionych na necie MUDach. Dlatego jak tylko sąsiad znalazł brzydką grę 2D w której można było grać z setkami innych graczy jednocześnie to od razu wiedział do kogo iść. To było w czasach kiedy World of Warcraft pewnie jeszcze nie był planach, Metin nie istniał, a Tibia może i już była, ale nie przyjęła się w moim towarzystwie. Wyobraźcie sobie więc jak ekscytujące było znaleźć grę która pozwalała na wspólne granie całej paczce znajomych jednocześnie. Tak się rozpoczęła kilkuletnia przygoda z Helbreath.
Co to?
Helbreath to koreańskie MMO RPG z roku 1999 wydane przez nieistniejącą już firmę Siementech. W praktyce jest to typowy hack&slash z dużym naciskiem na skrajny grind. Setki godzin ganiania za Slimami, Skorpionami, Golemami tylko po to, żeby spędzić kolejne setki polując na graczy frakcji przeciwnej. W tym świecie mamy 2 miasta: Aresden i Elvine. Zasady są proste - jesteś aresem i spotykasz elva? To bijesz elva. Chyba że on cie szybciej ubije to spieprzasz ile sił w nogach.
Ale po co to wszystko?
Nostalgiczny powrót do HB wiąże się głównie z niedawnym wydaniem tej gry w formie przeglądarkowej. Wydał ją znany w polskiej społeczności HB hacker Drajwer. Czemu hacker? Ten typ wydał Zestaw Małego Hackera i był zmorą małych prywatnych serwerów. Ale nie o tym chciałem napisać. Po co w ogóle to wszystko? Otóż gra ta ma w sobie ten pewien mechanizm. Element który wywołuje u mnie reakcję o której pisałem wcześniej. Jest to pewna nudna, powtarzalna czynność, która daje mi przewagę jeśli ją wypracuję.
Manu
Manufacturing czyli typowy RPGowy crafting. Przerabiasz rudę na sztabki, sztabki na itemki, itemki na hajs i sławę w grze… no może tylko hajs. No może nie do końca spory hajs, ale przydaje się, ok? To co mnie tu zajarało to małpia powtarzalnośc - przeciągnij surowce na kowadło, kliknij przycisk, poczekaj 4sek i.. od nowa. I tak ~41’000 razy żeby wyćwiczyć 100% skilla. Zakładając, że przeciagnięcie surowców zajmuje 2sek (bywa różnie), oczekiwanie na wynik zawsze trwa 4sek (a lag?) i mamy dostępne wszystkie surowce (nie mamy) to daje nam to nakład ponad 70h ciągłego “grania”. W praktyce zajmie to nawet 2-3 razy tyle. To nie tylko małpia robota, to czysta głupota i szaleństwo robić to ręcznie.
Potrzebuję maszynkę która zrobi to za mnie. Jak wspomniałem - wyszła “odświeżona” wersja gry w przeglądarce, więc stare makra trzeba by przynajmniej przerobić, żeby dalej spełniały swoje zadanie. Ale czemu miałbym w ogóle korzystać z gotowców? Gdzie w tym zabawa? Zrobię to po swojemu!
Do roboty!
Pierwszy przedmiot jaki wytworzę to Super Coal. Składa się on z trzech grudek Coal.
Wstępnie mogę przyjąć bardzo śliskie założenia:
- Okno ekwipunku jest zawsze, co do piksela, w tym samym miejscu.
Coalznajduje się w ekwipunku i jest zawsze, co do piksela, w tym samym miejscu.- Zawsze mam przynajmniej 3szt.
Coal - Jestem przygotowany do rozpoczęcia produkcji czyli kowadło jest otworzone
- Kowadło jest także, co do piksela, w tym samym miejscu
Bardzo ślisko, ale to i tak na razie pierwszy Proof of Concept. Narzędzie napiszę w Javie. Czemu Java? Z dwóch powodów:
1) Klasa java.awt.Robot która jest w stanie sterować myszką i klawiaturą
2) Na codzień programuję w Javie, a ja jestem leniwą bułą i nie będę się do tego projektu uczył czegoś nowego
Na szybko przeglądając publiczny interfejs klasy znajduję przydatne mi metody:
mouseMove(int x, int y)mousePress(int buttons)mouseRelease(int buttons)
Pozwolę sobie na tym etapie nie wchodzić w szczegóły (a jakieś by były?) i zapostuję gotowca. “Bot” zadziała na ekranie HD gdzie gra działa w oknie Chrome’a, który to ma widoczny pasek zakładek, a pasek “start” Windowsa jest na dole i ma standardową wielkość. Wszystko to na pierwszym, głównym monitorze. Wszystko lokalizowane dzięki zahardkodowanym wartościom. Nie denerwujcie się - naprawię to w kolejnym poście gdzie wreszcie zrobimy coś ciekawego.
import java.awt.*;
import java.awt.event.InputEvent;
public class ManuAutomation {
public static void main(String[] args) throws AWTException, InterruptedException {
Robot robot = new Robot();
robot.mouseMove(790, 242); //mouse over SuperCoal on list
robot.mousePress(InputEvent.BUTTON1_DOWN_MASK); //click it
Thread.sleep(50);
robot.mouseRelease(InputEvent.BUTTON1_DOWN_MASK);
Thread.sleep(100); //wait for anvil to open
for (int i = 0; i < 3; i++) {
robot.mouseMove(1051, 463); //mouse over Coal
robot.mousePress(InputEvent.BUTTON1_DOWN_MASK); //start dragging coal
robot.mouseMove(933, 407); //mouse over anvil
robot.mouseRelease(InputEvent.BUTTON1_DOWN_MASK); //finish dragging coal
Thread.sleep(50);
}
robot.mouseMove(934, 525); //mouse over Manufacture button
robot.mousePress(InputEvent.BUTTON1_DOWN_MASK); //click it
Thread.sleep(50);
robot.mouseRelease(InputEvent.BUTTON1_DOWN_MASK);
Thread.sleep(4500); //wait 4.5 sec for manufacturing to finish
robot.mouseMove(782, 526); //mouse over Back button
robot.mousePress(InputEvent.BUTTON1_DOWN_MASK); //click it
Thread.sleep(50);
robot.mouseRelease(InputEvent.BUTTON1_DOWN_MASK);
}
}
Kod wygląda gorzej niż prostacko. Aż wstyd mi coś takiego tu postować. Brakuje obsługi błędów, wykrywania itemków i przycisków, wykrywania sukcesu/faila całego procesu, wartości są zahardkodowane. Jeśli źle podałem koordynaty przycisków/itemków, to postać będzie tańczyć po całym magazynie (LWH - jeden z dwóch Warehouse’ów w Aresden, mamy lewy i prawy), a okna znajdą się w pseudolosowych miejscach.
Ogarniemy to wszystko w kolejnych odcinkach. Ale najpierw, na rzecz powyższych usprawnień opracujmy: